प्रियाचा सगळ्यात आवडता ऋतू म्हणजे पावसाळा... बाहेर हलकासा पाऊस पडत होता. पावसामुळे बाहेरच वातावरण सुद्धा खूपच romantic झाल होत... तिला वाटत होत की अर्णवने लगेच तिला ऑफिस मधे pick up करावं आणि दोघांनी बाहेर भटकायला जाव.. तिने त्याला call केला पण त्याने तिचा call कट केला. तिला कळाले की तो busy आहे त्याशिवाय तो फोन कट करणार नाही. इकडे अर्णवला माहीत होत की आज प्रियाचा नक्कीच बाहेर भटकायचा मूड असेल. म्हणूनच तो पटकन काम संपवून तिला surprise देण्याचा प्लान करत होता. म्हणून त्याने मुद्दामच तिचा call घेतला नाही.
         अर्ध्या तासाच्या आत तो bike घेऊन तिच्या ऑफिस खाली येऊन थांबला. आणि त्याने तिला call केला की मी खाली आलो आहे पटकन ये. तिच्या चेहर्यावरचा आनंद पाहून तिच्या मैत्रिणीला लगेच कळाल की प्रियाचा भटकायला जायचा plan बनला वाटत... ती म्हणाली की मी सांगते बॉसला तू जा पटकन... प्रिया 5 मिनिटात खाली आली. तिच्या चेहऱ्यावरची smile पाहून अर्णवला हा प्लान बनवल्याच सार्थक वाटल.
         अर्णवच्या bike ने स्पीड घेतली आणि दोघही मग खडकवासल्याकडे निघाले. बाहेर पडणारा हलकासा पाउस दोघांनाही त्यांच्या लग्नाआधीच्या भेटींची आठवण करून देत होता. पावसाचा वेग हलकासा वाढला पण दोघांनाही त्याची काही पर्वा नव्हती... अर्णवला गाण्याची आवड होती. तो bike var मस्त गाणं गुणगुणत होता. प्रियाने त्याच्या पाठीवर डोकं टेकवल आणि ती सगळ्या गोष्टींचा मनसोक्तपणे आनंद घेत होती. मग दोघानाही थोडीशी भूक लागली. रस्त्यातच एका ठिकाणी थांबून त्यांनी मस्त कांदाभजी आणि वाफाळत्या चहाचा आनंद घेतला.
           काही वेळातच ते खडकवासल्याला पोचले. तिथे फारशी गर्दी नव्हती पण काही couples मात्र पावसाचा आनंद लुटायला तिथे आले होते. मग दोघही एका खडकावर बसले आणि त्यांनी पाण्यात पाय सोडले. पावसामुळे निसर्गाचं सौंदर्य पण एकदम खुलून आल होत.
           कामाच्या गडबडीमुळे दोघांनाही काही दिवसात एकमेकांसाठी निवांतपणे वेळच मिळाला नव्हता. प्रियाला आधीपासूनच अर्णवचा अस मनातल ओळखून वागण्याचा स्वभाव खूप आवडायचा. आणि अर्णवला मात्र surprise मिळाल्यावर तिच्या चेहऱ्यावरचा आनंद आणि तो मिळाल्याच समाधान बघायला खूप आवडायचं... त्याने तिचे हात हातात घेतले. कधी कधी बरच बोलायचं असत पण शब्दच सापडत नाहीत. तसच काहीसं आज झाल होत. आज ते काहींच न बोलता सगळ काही बोलत होते. तिला अस वाटत होत की हा क्षण इथेच थांबवा... बराच वेळ ते तिथे बसून राहिले. मग पावसाचा जोर हळूहळू वाढायला लागला. तशीही संध्याकाळ पण होऊन गेली होती. मग ते परत निघाले. प्रियाच्या मनात मात्र अशी अनपेक्षित अशी पावसातली "date" घर करून गेली...


This entry was posted on 3:11 PM and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

5 comments:

    Joshyancha Karta said...

    Mast aahe.. me suddha 2 min pausat bhatkun aalo he wachun.. ashi date saglyana milawi.. :)

  1. ... on June 23, 2010 at 8:53 PM  
  2. गौरी said...

    me kalaach comment takli hoti, but somehow it did not get posted... :(

    anyways, post khup chhan jamli ahe. Wish you happy monsoon!

  3. ... on June 23, 2010 at 10:28 PM  
  4. Sayali said...

    Oye hoye... Mast aahe agdi! Ya post madhun tula je kahi mhanayacha aahe te pan kalal.. ;)

  5. ... on June 25, 2010 at 1:25 PM  
  6. गणेश said...

    Chaan aahe hi pavasatali date!!!

  7. ... on October 13, 2010 at 10:24 PM  
  8. Unknown said...

    Wow . . .

  9. ... on September 16, 2012 at 5:24 PM