ह्या रोजच्या ऑफिसच्या गडबडीत कधी कधी मला वाटत की मी मान वळवून सुद्धा पहात नाही...  आमच्या घराच्या जवळ इतक्या छान गोष्टी आहेत ज्या मी इतक्या दिवसांमध्ये नीट पहिल्याच नव्हत्या. मागच्या २-३ वीकेंडला मी आमच्या घरासमोरच्या छोट्याश्या बागेत जाऊन आले. खूप मस्त वाटल.. अस वाटल की कितीतरी वर्षांनी मी झाडांना-पानांना-फुलांना इतक्या जवळून पहात आहे.. वेगवेगळ्या फुलांचे वास घेताना एकदम फ्रेश वाटल.. हा वास आपण रोज वापरतो त्या deo आणि perfume पेक्षा कितीतरी रेफ्रेशिंग होता.. :)    
           आमच्या घराच्या gallery मधे आजकाल बरेच जण हजेरी लावतात.. त्यात नेहमी येणारे छोटे पाहुणे म्हणजे साळुंक्या.. चिमण्या आणि कावळे आहेत. कावळा तर रोज सकाळी सकाळी ठरलेल्या वेळेत येतो. तिथे त्याला आधीच खायला ठेवलं असेल तर ठीक आहे नाहीतर आरडाओरडा करून आम्हाला बोलावतो. मग एकदा त्याला खायचं ठेवलेलं दिसलं की त्याच्या ओळखीच्या मंडळींना बोलवून मस्त ब्रेकफास्ट करतो.. एका दिवशी चिमणी तर तिच्या २ छोट्याश्या पायांवर उडी मारत आमच्या hall मधे आली.. :) मला एकदम लहानपणीचे दिवस आठवले जेव्हा मला आई चिऊ - काऊ दाखवत जेवायचे घास भरवायची.... असं म्हणतात की पक्षी ज्या घरात जातात त्या घरात +ve energy असते. संध्याकाळी बागेत झाडांना पाणी घातले होते तेव्हा मला खूप आवडणारा मातीचा वास आला. एखादी आवडणारी गोष्ट अचानक घडल्यावर जस वाटत ना तस वाटल अगदी. 
           माझ्या एकटीची परफेक्ट संध्याकाळ कशी असू शकते माहीत आहे? घराच्या टेरेस मधे मी आमच्या गोलू - मोलू (बीन bags) वर बसलेली असेन. बाहेर मस्त गार वारा सुटलेला असेल. वार्याचा आवाजच इतका आवडेल की कानात गाणे ऐकण्यासाठी headphones पण टाकणार नाही... हातात एखादी मस्त कादंबरी असेल... हातातल्या वाफाळत्या कॉफ्फीची चव घेत मी कादंबरीमधल्या   आवडत्या पात्राशी स्वतःला relate करत मी रमून गेलेली असेन.. बस अजून काय हव? :)
         कधी कधी वाटत की खरच डोळे नीट उघडे ठेवून पाहिलं तर आपल्याला प्रत्येक क्षणी आनंद देणाऱ्या कितीतरी गोष्टी आपल्या आजूबाजूला असतात.. पण आपलच लक्ष नसत... आठवड्यातले ५ दिवस ऑफिसमधे सारखा तोच पांढरा डेस्क आणि काळे computer screens पाहिल्यानंतर २ दिवसांच्या हक्काच्या सुट्टीमध्ये colorful निसर्ग पाहायला किती छान वाटत ना? मला तर माझा हरवलेला निसर्ग हळू हळू पुन्हा सापडतोय.. :) आणि तुम्हाला?